Zondag Anders, een terugblik
In het voorjaar van 2016 zijn we begonnen met een fantastische reis. Een reis door het heden en verleden. We volgden de reis van anderen en zagen onszelf terug op ons eigen pad, soms reflecterend, soms vooruit kijkend.
Met de verhalen van een backpacker, een polderpionier en een pelgrim gingen we gedurende vier bijeenkomsten gezamenlijk op pad. Hun verhalen waren de inspiratie voor het nadenken over ons eigen verhaal. Hoe leek dit verhaal op dat van een ander en hoe uniek tegelijk was ons eigen pad! We hebben gelachen, ons verwonderd en we keken soms met weemoed terug naar momenten die nog niet eens zo lang achter ons lagen. En we kwamen in gesprek. Over onze verwondering, onze levenslessen, ons doel. Er kwamen mooie verhalen los. Over die opa die in kwam wonen en door zijn kennis een enorme hulp was in die eerste moeilijke jaren. Over dat meisje dat zo jong nog, toch al ontdekte dat je uiteindelijk altijd alleen bent met je gedachten, ook al heb je nog zoveel mensen om je heen. Of over die ene man, die zag dat zijn levensdoel niet was verdwenen, maar gewoon veranderd.
Vier etappen
Zondag Anders in vier etappen werd zondag 17 april afgesloten. Dit was onze eerste reis, maar zal zeker niet de laatste zijn. Ons doel, een helemaal anders dienst, een samenkomen zonder opgelegde vormen of waarheden is gehaald en aangeslagen. Dit willen we komend jaar zeker opnieuw doen. Met tips en hulp van onze medereizigers. Nieuwkomers en oudgedienden.
Interactie
Ons doel is een bijeenkomst zonder vaste structuren waar iedereen welkom is en actief mag participeren. Geen passief luisteren op een stoel maar een ontmoetend gesprek beginnend met een kop koffie en kennismaken. In de bijeenkomsten is de predikant niet meer de voorganger maar de gespreks- en procesleider. We gaan, liefst met ieders actieve inbreng, in op belangrijke facetten en vragen van het hedendaagse leven. Dit kan met verhalen, liedteksten of gedicht en door met elkaar in gesprek te gaan. En we zullen middels stilte, ritueel, beeld en muziek dieper op een thema ingaan. We eindigen de bijeenkomsten met een wens of muzikale afsluiting.
Bent u er dit najaar bij?
Bijbelse verhalen als spiegel van de ziel
Het betekent dat we de Bijbelverhalen proberen te lezen in de betekenis die ze hebben voor ons individuele levensverhaal. Voor de worstelingen, het verdriet en de vreugde, de belemmeringen en de kansen die we tegen komen in ons individuele leven.
Drewermann
Annekes inspiratie hie
rbij is de theoloog en psychoanalyticus Eugen Drewermann (1940-). Drewermann vindt de traditionele manieren van Bijbellezen niet bevredigend. Ze raken ons niet echt in onze existentiële worsteling. Veel van wat ons dagelijks leven beheerst, zoals angst, schuldgevoelens, seksualiteit en dood, komt daarbij nauwelijks aan bod op een manier waardoor we er werkelijk iets mee kunnen.
Drewermann zegt, dat er collectieve oerbeelden in de diepte van de ziel zijn. Deze beelden zijn universeel en krijgen vorm in mythen, sprookjes en dromen, en ook in de Bijbel.
De uittocht uit Egypte is voor Drewermann bijvoorbeeld een bevrijdingsverhaal dat zich in het leven van ieder mens herhaalt. Het weerspiegelt onze ontwikkelingsfasen en innerlijke gevechten.
Hoe maak je je los van de farao, het symbool voor alles wat je tegenhoudt vrij te zijn?
Je begint met onderhandelen, totdat het een plaag wordt. Dan komt het moment om te vluchten. De strijdwagens van de farao, die de achtervolging inzetten, kun je zien als de vermomming van de dodelijke schuldgevoelens over de nieuw ingeslagen weg.
Het is zaak door te zetten
Eindelijk bereik je de Schelfzee: terug kan niet meer, voor je ligt de angst. De oversteek ervaar je als een wonder, en aangekomen aan de andere kant denk je dat je er bent. Maar schijn bedriegt: je staat nog maar aan het begin van een lange weg.
In de drie kerkdiensten staan achtereen volgens de verhalen over de Schelfzee, Jericho en de ‘therapeutische’ Jezus centraal. Ik hoop dat deze manier van benaderen en interpreteren een inspirerende kijk op ons eigen leven kan opleveren.