Werkgroep De Rode Draad presenteert zondag 7 januari in de Lutherse kerk de lezing ‘Ouder worden’ van Miny Potze. De spreekster haalt vele mythes over het ouder worden onderuit en vertelt over ‘ouderdomssprookjes’. Het zijn verhalen over ouderen die na een leven lang hard werken – in eerste instantie – lijdzaam hun einde afwachten; verhalen met een boodschap. Verhalen die duidelijk maken dat de mens, ook als hij eenmaal ouder is, nog zoveel te bieden heeft. Verhalen over wijsheid en hoop.
‘Zo’n zestig jaar geleden ging men er nog van uit dat onze ontwikkeling op ongeveer 20-jarige leeftijd afgerond was. Dan was de mens volwassen en moest hij of zij het doen met dat wat tot dan toe ontwikkeld was’, vertelt Potze. ‘Na het zestigste levensjaar viel er niet veel meer te verwachten en zo denken veel onderzoekers er tegenwoordig nog over.’ Met deze kennis begon ze een paar jaar geleden aan haar pensioen. ‘Mijn omgeving raadde me aan om vooral veel ‘leuke dingen’ te doen en wat meer te ‘genieten’ want dat had ik wel verdiend na jarenlang hard werken in het Speciaal Onderwijs. Lief bedoeld, maar aan deze adviezen had ik niet veel. Ik was op zoek naar de zin van deze levensfase, maar vond in boeken, tijdschriften en op internet alleen maar adviezen omtrent goede voeding en veel bewegen. Geen bemoediging, nergens iets over hoe dat moet met dat mismoedige gevoel, met het zoeken naar richting. De dagen waren grauw en oningevuld, mijn stemming vlak.’
Sprookjes
‘Totdat ik op één van mijn zoektochten een boekje vond met een bijzondere titel: ‘Nog lang en gelukkig, sprookjes en de tweede levenshelft.’ Het zijn zestien sprookjes, van over de hele wereld, verzameld en gepubliceerd door de Amerikaanse psychiater Allan B. Chinen. ‘Sprookjes zitten onderhuids vol wijsheid: ze vertellen ons iets over de weg door het leven en op een diepere laag over de reis van de ziel.’ In het boekje van Chinen staan oude mensen centraal. Zij hebben niet te maken met een vijand van buiten, maar eentje die binnenin zit: haat, hebzucht, angst. De hoofdpersoon gaat er niet op uit, de wijde wereld in, maar juist naar binnen toe, naar zijn kern. De sprookjes beginnen allemaal met een oudere die op een dood punt is aangeland. De één komt zijn bed niet meer uit, de ander mishandelt uit chagrijn een onschuldig vogeltje en weer een ander wordt jaloers op haar mooie schoondochter. Dan gebeurt er iets waardoor de oudere, meestal door hebzucht, jaloezie of angst gedreven, in een gevaarlijke situatie belandt: hij ontmoet een sprekende kikker, een vreemdeling die komt binnenstappen, of er ontstaat een vreselijke storm. Na een keten van gebeurtenissen gaat het uiteindelijk nog nèt goed, doordat de oudere op het kritieke moment een wijze beslissing neemt, oftewel een sprong maakt en er een transformatie kan plaatsvinden. De hoofdpersoon komt er gelouterd uit tevoorschijn. Hij is door een diep dal gegaan maar heeft een inzicht, wijsheid of zelfs vrede met het leven gekregen. Chinen schrijft: ‘Het doel van de tweede levenshelft is niet het verwerven van persoonlijke rijkdom (zoals in de jeugdsprookjes) maar een licht zijn voor je medemensen.’
Inspirerend
Miny Potze schetst een nieuw, inspirerend beeld van het ouder worden. Ze laat zien wat oud worden aantrekkelijk maakt, en biedt daarmee een alternatief voor de dominante verhalen die in onze cultuur over de ouderdom verteld worden. ‘Als je ouder wordt ben je nog lang niet klaar met leven. Ik vind mijn leven nog verre van voltooid’, bekent Miny Potze. ‘Iedere dag doen zich weer momenten voor waaruit ontwikkelpunten naar voren komen.’
Deze bijeenkomst van Werkgroep de Rode Draad vindt zondagmiddag 7 januari vanaf 15.00 uur plaats in de Lutherse Kerk, Burgwal 85 in Kampen. De kosten bedragen 7,50 euro. Aanmelden kan via de mail: info@rinusvanwarven.nl.