Lieve mama,
Grote zus Geerke is sinds een paar weken vertrokken naar Caïro en is nu druk bezig met het settelen daar. Daarom leek mij dit een mooi moment om als jongste dochter ook eens mee te doen in jullie briefwisseling.
Je schrijft in je brief aan Geerke over levensbagage en je vraagt je daarbij af wat voor levensbagage jij aan ons hebt meegegeven.
Jij hebt ons samen met papa een hoop geleerd: hoe we onze veters moeten strikken, hoe je eet met mes en vork maar ook hoe je sorry zegt en hoe je voor jezelf moet opkomen. Nu ik sinds september op mezelf woon merk ik hoe de waarden, normen, maar ook het geloof van thuis nog steeds een grote rol spelen in mijn leven.
Als ik denk aan mijn levensbagage komen de volgende drie dingen in mij op:
Ten eerste heb ik geleerd van jullie om altijd respect te hebben voor de ander. Dit is nog steeds erg belangrijk voor mij.
Ten tweede heb ik geleerd om dankbaar te zijn voor wat je hebt. Ik ben de laatste tijd veel bezig met dankbaarheid: de kleine mooie dingen zien in het leven en daarvan genieten. Optimistisch blijven en geloven dat de wereld mooi is. Ik heb veel aan de dankbaarheid en het optimisme die jullie me hebben voorgeleefd.
En tenslotte heb jij mij geleerd te geloven. Geloof heeft nog nooit zo’n belangrijke rol in mijn leven gespeeld als nu. Het houdt me de laatste tijd erg bezig en ik denk er veel over na. Ik weet niet precies wat het geloof nou precies voor mij is en of geloven überhaupt bedoeld of mogelijk is om in woorden uit te drukken. Maar ik kan een poging doen: ik voel dankzij mijn geloof dat het altijd goed komt, dat ik geborgen ben, en het heeft me geleerd om een soort magie in onze wereld te zien.
Ook denk ik dat de Bijbelverhalen die jij mij hebt voorgelezen mij sterk in mijn waarden en normen hebben gevormd. Ik zie nog steeds in veel van die verhalen een mooie levensles en merk ook aan mijzelf dat ik daar, onbewust of bewust, naar probeer te leven.
Maar mama, aan welk Bijbelverhaal uit jouw ‘bagage’ heb je het meest gehad? Daar ben ik wel benieuwd naar!
Liefs,
Willemijn
Willemijn Visser is 17 jaar oud, en doet een tussenjaar ‘liberal arts’ op de Vrije Hogeschool in Zeist. Zij is de jongste dochter van Anneke van der Velde, voorganger van de Vereniging van Vrijzinnigen.