Lieve mama,
Jij vroeg me in je laatste column hoe het gaat in Utrecht. Het gaat goed in Utrecht. Los van het feit dat Utrecht een hele mooie stad is waar een heleboel lieve mensen wonen, ben ik op het moment ook heel blij met mijn studies. Ik volg op het moment bijvoorbeeld een vak met de naam ‘Introductie in Religiewetenschappen’. Naast de prettige bijkomstigheid dat het vak gegeven wordt in een prachtig universiteitsgebouw in het centrum van Utrecht, is het vak ook gewoon heel boeiend. Het vak richt zich op de wetenschappelijke benadering van religie. Dat is natuurlijk totaal verschillend van wat jij als theoloog doet, maar op een andere manier interessant. Jij pleit altijd voor het idee dat religie en wetenschap verschillende dimensies van het bestaan zijn die je vooral niet te veel met elkaar moet vermengen. Toch levert die mix van dimensies me allerlei nieuwe inzichten op. Bijvoorbeeld dat ik tot voor kort eigenlijk helemaal niets begreep van religies als het boeddhisme en hindoeïsme. En dat er veel meer wereldgodsdiensten bestaan dan de vijf (Jodendom, Christendom, Islam, Hindoeïsme, Boeddhisme) die ik op de middelbare school geleerd heb.
Een vraag waar ik door dit vak over na ben gaan denken is of ik als ongelovige wetenschapper religie wel ooit goed kan onderzoeken en begrijpen. Religie kan je natuurlijk analyseren, theoretiseren en bekritiseren, maar vang je dan wel de geleefde religieuze ervaring die voor veel mensen de kern vormt van hun religieuze leven? Toch denk ik dat de religieuze ervaring een universele ervaring is, die alle mensen, ook ongelovige wetenschappers, kennen. Alleen interpreteert niet iedereen deze ervaring als religieus. Het is denk ik de ervaring van geborgenheid en van verwondering; het is het besef dat jij ongelooflijk klein bent en het universum onmetelijk groot; het besef dat je eigenlijk niets begrijpt en nauwelijks controle hebt over je levensloop. Het is, kortom, een heel menselijke, alledaagse (maar toch ook bijzondere) ervaring. Voor sommige mensen ondersteunt deze ervaring hun geloof in God en andere mensen geven deze betekenis er niet aan.
Hoe is dat voor jou mama? Wanneer ervaar jij God? Of ervaar jij God soms ook helemaal niet?
Liefs!
Geerke