Lieve Willemijn,

Dankjewel voor je mooie brief. Fijn dat jij even inspringt in de briefwisseling nu Geerke een half jaar in Egypte is!

In je brief vertelde je over de bagage die je van je vader en mij hebt meegekregen; ook wat geloof betreft. Ik vond het mooi om te lezen dat jij je eigen weg gaat met wat er door ons -bewust of onbewust- gezaaid is in je leven. Bij de opvoeding van jou en je zus heb ik moeite gedaan om over te dragen wat ik belangrijk vind in het leven. Ik heb vooral ook geprobeerd om niet te vervormen wat er al in jullie is gelegd aan wijsheid en kennis. Dat vraagt vertrouwen, en dat is soms best moeilijk. Want als moeder wil ik jullie graag mijn veilige weg wijzen en de inzichten aanreiken die voor mij belangrijk zijn. Maar jullie moeten je eigen weg gaan. Ook in geloof en zingeving. En ik geloof en vertrouw dat je daarin in Gods liefde geborgen bent.

Je vroeg me welk Bijbelverhaal voor mij belangrijk is. De laatste tijd ben ik erg geraakt door het verhaal van Naomi en haar schoondochter Ruth. In de verhalen in de Bijbel waar mensen spreken over de ervaring van God in hun leven, gaat het vaak over mannen die een plotselinge roeping krijgen: Abraham, Mozes, Petrus, Paulus… In het verhaal van Naomi en Ruth gaat het over twee vrouwen die zoeken en tasten naar de betekenis van God in hun leven. Zo duidelijk is die betekenis niet altijd, ze zijn er in het Bijbelverhaal over in gesprek en zoeken ernaar. De vrouwen ontdekken gaandeweg wat hun plaats is in het verhaal van God met mensen. Ik vind het ook heel mooi dat de Moabitische Ruth -een vreemdelinge in Israël- zo’n belangrijke rol speelde in de heilsgeschiedenis van het joodse volk en een van de voormoeders van Jezus was. Uit het verhaal spreekt de onvoorwaardelijke trouw van Ruth aan Naomi, en van Naomi en Ruth. En natuurlijk is er ook de rechtschapen Boaz -toonbeeld van rechtvaardigheid- die uiteindelijk met Ruth trouwt.

Dan weer mijn vraag aan jou… Jij vertelt wel eens over de discussies die je met leeftijdsgenoten voert over het geloof. En dat je het wel eens moeilijk vindt dat je vrienden en vriendinnen het geloof als ‘achterhaald’ of ‘niet wetenschappelijk’ wegzetten. Zou je me eens iets willen vertellen over hoe je daarop reageert?

Liefs!

Mama

PS Leuk hè, dat we vorige week een paar dagen bij Geerke in Egypte zijn geweest….

(Foto: Isabelle Mariana - pexels.com)